Kryzys życiowy (nazywany także psychologicznym) to stan, w którym osoba z powodu różnych zdarzeń ma poczucie, że jej zdolności i umiejętności radzenia sobie w życiu stały się niewystarczające, a sytuacja, w jakiej obecnie się znajduje, przerasta ją i przytłacza. Pojawia się poczucie nieradzenia sobie z własnym życiem, braku wpływu na nie, ból i cierpienie. Zaburzone zostaje poczucie bezpieczeństwa, emocjonalna równowaga, czasem sens życia. 

Kryzysy życiowe mogą wystąpić jako reakcja na wydarzenie (czasem niespodziewane) np.: utratę pracy, śmierć bliskiej osoby, informację o poważnej chorobie własnej lub bliskiej osoby, nagłe rozstanie, przejście na emeryturę, rozwód czy narodziny dziecka, konieczność zmiany miejsca zamieszkania lub inne ważne życiowe zmiany.

Osoba będąca w kryzysie może doświadczać zaburzeń snu, niepewności i niepokoju, apatii lub pobudzenia, nawracających przykrych wspomnień, przygnębienia oraz mieć skłonność do wycofywania się z codziennych aktywności. 

Kryzys psychologiczny bywa na tyle poważnym stanem, że warto skorzystać z pomocy psychologicznej, a niekiedy konsultacji u lekarza psychiatry. Pomoc ma na celu zrozumienie własnych reakcji w danej sytuacji, zapobieganie narastania objawów stresu i utrwalaniu się ich. 

Kryzysy życiowe, choć trudne emocjonalnie, mogą być początkiem głębszych zmian; zwiększenia świadomości oraz rozwoju osobistego. Refleksje na temat sensu życia, relacji z innymi, własnych potrzeb, celów są szansą na zmiany w dotychczasowym życiu.